But instead the duo signed with Columbia, the most major of major labels, which Thomas Bangalter praised in the interview as “the first record company, the inventor of the 33 rpm record”. Comparing the record business in its Seventies and Eighties heyday to Hollywood’s studio system, he sounded wistful for the era of “sonic blockbusters” like Fleetwood Mac’s Rumours or Off The Wall, albums that everybody heard or at least heard about. “Pop culture is the monoculture,” he argued. “Today the only monoculture is brands.” Using the marketing muscle of an entertainment conglomerate like Columbia/Sony, Random Access Memories tries to swim against the historical tide of popular culture’s fragmentation into niche markets and micro-genres.
Simon Reynolds in een soort toevoeging bij zijn New York Times interview met Daft Punk. En dat is dus wat ik exact bedoel met een Grote Plaat.
Terwijl ik het interview las bedacht ik dat het meest radicale gebaar zou zijn om Random Access Memories, tegen de meningenstorm in, helemaal nooit te beluisteren...een gefantaseerde plaat, een eeuwige belofte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten