Mastodon designing futures where nothing will occur

zondag 31 augustus 2014

Aankondiging lezing DordtYart



11 september geef ik om 20:00 een lezing in DordtYart (Dordrecht) in het kader van nieuw werk van mijn favoriete kunstenaars Paul Segers en Ajla R. Steinvåg dat tegelijkertijd wordt gepresenteerd.

Ja, het gaat over sciencefiction. Met onder andere de vragen: waarom is sciencefiction vaak pessimistisch? Wat kan de beeldende kunst aan sciencefiction bijdragen (en andersom)?

Hier meer informatie.

vrijdag 22 augustus 2014

De melancholie van roest






De Zweedse kunstenaar Simon Stålenhag maakt fascinerende schilderijen van een realistische toekomst. Een half-conventionele wereld van herkenbare houten huizen, Volvo's, gewone kleren, voornamelijk Zweedse natuur die bevolkt wordt door robots, bezig met hun noeste arbeid of juist tot stilstand gekomen, overmand met de melancholie van roest. Volkomen geloofwaardig. Hier is meer werk te bekijken.

maandag 18 augustus 2014

Aphex Twin - Syro


Ik denk dat ik zoek naar de populaire interwebz-expressie: shit just got real.

zondag 10 augustus 2014

Een wereld voorbij arbeid



Na klimaatverandering waarschijnlijk hét vraagstuk van de komende vijftig jaar: wat als de automatisering daadwerkelijk doorzet?

The idea that robots could make employment itself optional may sound fantastic. No more work! But the end result could be more, not less angst. We’d still have to find our place among the robots, except this time without work as a guidepost for defining a sense of purpose. By eliminating the need for people to work, robots would free us up to focus on what really makes us human. The scariest possibility of all is that only then do we figure out what really makes us human is work.

Vooropgesteld dat er nog genoeg praktische problemen zijn voordat een groot deel van het werk is geautomatiseerd zoals dit artikel in Wired stelt, lijkt de bovenstaande situatie me een existentialistische droomscenario. Cory Doctorow suggereert in het artikel dat de consumptiemaatschappij logischerwijs niet kan overleveren, immers, wie gaat al die producten die robots produceren nog kunnen aanschaffen? 

Zelf denk ik snel aan de volgende vraagstukken:
- Krijg je in eerste instantie een zelfmoordepidemie wanneer mensen geen nieuwe zingeving kunnen vinden voorbij werk?
- Wat gebeurd er wanneer een bepaalde demping, of kanalisering van het onderbewustzijn, wat arbeid in wezen is, wegvalt? Kunnen agressie, fantasie, libido de vrije loop krijgen, of ligt hier een mooie kans voor vergaande virtual reality?
- En de vraag die zelden wordt gesteld: wat is de wettelijke status van de nieuwe werkers? Een nieuwe slavernij lijkt me onwenselijk aangezien mensen er nooit mee om hebben weten te gaan.


woensdag 6 augustus 2014

Amsterdamse gracht circa 2101?


Uit de serie post-apocalyptische schilderijen van John Walters en Peter Baustdaeter. De Amsterdamse grachten twintig jaar nadat de mensheid is verdwenen. Op io9 zijn nog veel meer bewerkte stadsgezichten te vinden. Zo te zien is Avila het meest robuust.

vrijdag 1 augustus 2014

Toekomst, ik kan je bijna proeven

Eerst, nieuws over het eerste synthetische (semi-synthetisch als ik het goed begrijp) blad dat volledige fotosynthese reproduceert:

 

Als dat niet genoeg is om verschillende toekomstscenario's te laten opbloeien is microgolf aandrijving voor de derde keer geverifieerd (let ook op onderhuidse "Chinezen nooit te vertrouwen" sfeer).

British scientist Roger Shawyer has been trying to interest people in his EmDrive for some years through his company SPR Ltd. Shawyer claims the EmDrive converts electric power into thrust, without the need for any propellant by bouncing microwaves around in a closed container. He has built a number of demonstration systems, but critics reject his relativity-based theory and insist that, according to the law of conservation of momentum, it cannot work. 
 Volgens Wired heeft NASA zijn eigen tests gedaan waarna de poëzie van geesten en anti-deeltjes weer opduikt:

"Test results indicate that the RF resonant cavity thruster design, which is unique as an electric propulsion device, is producing a force that is not attributable to any classical electromagnetic phenomenon and therefore is potentially demonstrating an interaction with the quantum vacuum virtual plasma."

This last line implies that the drive may work by pushing against the ghostly cloud of particles and anti-particles that are constantly popping into being and disappearing again in empty space.