Mastodon designing futures where nothing will occur

vrijdag 27 februari 2015

Dode Zee-Rollen van het Futurisme

Een geweldige duik in het archief van The Wire. Niet de Grote Werken worden herontdekt maar een aantal van de maandelijkse dance single artikelen van Kodwo Eshun, grootmeester van het jaren negentig futurisme, die de beperkte ruimte gebruikt als een soort laboratorium voor nieuwe ideeën en stijlen.

"This track provokes polar inertia: a sense of dead immobilty while simultaneously being transported through vast distances. No longer beats per minute - instead, moments are taken from beats and expanded into another time frame altogether."

Zo. Geloof het of niet, dat gaat over Sven Väths 'Ritual of Life'. Ergens moet ik destijds hebben verwacht dat alle recensies in 2015 zo geschreven zouden worden.

Je vindt ze hier.

dinsdag 24 februari 2015

Cybernetische revolutionairen

Ik bladerde gisteren door een oude El País Semanal en kwam een interessant artikel tegen over Project Cybersyn. Het vooruitziende project van de regering Allende waarmee de Chileense economie door gebruik van computerinformatie zou worden aangestuurd. Inclusief geweldige controlekamer. Nieuwsgierig geworden kwam ik dit uitgebreide artikel van Evgeny Morozov tegen (gebaseerd op hetzelfde boek Cybernetic Revolutionaries van Eden Medina):
At the center of Project Cybersyn (for “cybernetics synergy”) was the Operations Room, where cybernetically sound decisions about the economy were to be made. Those seated in the op room would review critical highlights—helpfully summarized with up and down arrows—from a real-time feed of factory data from around the country. The prototype op room was built in downtown Santiago, in the interior courtyard of a building occupied by the national telecom company. It was a hexagonal space, thirty-three feet in diameter, accommodating seven white fibreglass swivel chairs with orange cushions and, on the walls, futuristic screens. Tables and paper were banned. Beer was building the future, and it had to look like the future.
Dat het op 11 september 1973 op botte wijze werd vernietigd zegt weer veel.

zondag 22 februari 2015

Terug naar de toekomsten

Ik heb deze week eindelijk tijd gevonden om eens een recensie/kritiek te schrijven over The Peripheral van William Gibson: 'Terug naar de toekomsten'. Was het eigenlijk niet meer van plan maar ik zie dat nog nergens een recensie in het Nederlands is verschenen (en ik vermoed dat je lang kunt wachten op een vertaling.) Vreemd, dan moet ik maar mijn verantwoordelijkheid nemen. Verwacht van mijn kant geen jubelend verhaal, daarvoor kent het boek teveel problemen. Niet al teveel spoilers en wat ik uitleg is toch handig om te weten, wil je enige grip krijgen tijdens lezing.

donderdag 19 februari 2015

25 Jaar Loaded



 We're gonna have a party.

'Loaded' van Primal Scream is vandaag 25 jaar oud. Mag ik dat het beste popnummer van de laatste 25 jaar noemen? Ja, dat mag. [/Mart] Gewoonlijk maken dit soort jubileums weinig indruk op mij. Maar ik raakte door dit bericht even in verwarring. Een kwart eeuw? Dat lijkt veel te lang geleden. De ouderdom begint ook toe te slaan, want toen ik ging terugrekenen, twijfelde ik even aan het jaartal. In mijn herinnering was 'Loaded' ergens in 1989 uitgebracht. Maar februari 1990 is natuurlijk mooier als een soort officieel begin van de jaren negentig, als idee en klaroenstoot (letterlijk ook met die jubelende blazers aan het begin.) Overigens was vanaf de eerste keer dat ik het nummer op de radio hoorde (weet nog precies, zondagochtend bij de KRO) meteen duidelijk dat er iets fundamenteels was veranderd. In het muzieklandschap maar ook voor mijzelf als muziekliefhebber. Wat een magnifiek ochtendgloren!

The Internet is not the Answer



Not much on social media is truly social, he argues. “We personalise,” he says. “So, you know, it’s kind of social, but in a very personalised way … One of the most troubling things for me about social media is the lack of diversity. It’s like going to some expensive US college. You only meet people like yourself.” Then there’s the whole privacy issue: “The internet is becoming structurally parochial, like a village. So not only does everyone from the NSA to the big internet companies know pretty much everything there is to know about us, but we’re all clustering in these tighter and tighter little ideological and cultural networks. There’s no serendipity, no stumbling upon random people or random ideas. Everything is pre-ordained; you’re served with what they know will suit you.”
En nog veel meer intrigerende observaties van Andrew Keen in dit interview naar aanleiding van zijn nieuwe boek The Internet is Not the Answer. De eerste keer dat ik Keen tegenkwam, in een aflevering van Tegenlicht (als ik me niet vergis, kan haast niet ergens anders), vond ik hem zo'n typische figuur die eens lekker gaat stoken door tegen de gevestigde mening in te gaan. Hij had alleen een beetje last van een vervelende habitus. Inmiddels heeft hij de wind flink in de zeilen (en die zeilen zijn van beter materiaal gemaakt).

maandag 16 februari 2015

drukqs en die verloren mp3-speler

Het lijkt allemaal veel minder ver weg dan veertien jaar:
Then, after the 1996 'Richard D. James' album, he seemed gone, ominously telling interviewers he was thinking of retiring from music, saying he didn't feel the need to release music he made. And so at record stores one would, over a period of five years, overhear a desperate query in regards to a possible release date of "the new Aphex". One local record store even went so far as to sarcastically write on its upcoming release date board behind Aphex Twin: 2005. Finally replacing it with a terse: "never!".

Mijn eigen drukqs recensie voor Kindamuzik weer eens opgezocht die wel een grappig tijdsbeeld geeft (die platenwinkel hierboven was Boudisque, bestaat allang niet meer.) Zo rond snuffelend op We Are The Music Makers valt me op dat voor een bepaalde jonge generatie drukqs de ultieme plaat is. Wat interessant is omdat het dubbelalbum destijds veel slechte recensies kreeg (ik was zelf naïef en positief, al blijkt het nu een goede investering). Overigens hebben ze het op dat forum nog steeds over die verloren mp3-speler. Of het verzonnen is, hoeveel van de recente soundcloud uploads er op stonden, enzovoorts.

Over tracks die op mp3-spelers en cassettes rondzwerven gesproken. DJ Food maakte een mooie mix van zijn favoriete nummers die Aphex Twin laatst heeft vrijgegeven. Hier te vinden met een voorbeeld hoe sommige recente uploads al jaren circuleren op uiterst exclusieve cassettebandjes.

vrijdag 13 februari 2015

Acid house mix

Ik ben de laatste dagen bezig met het verkennen van mijn Numark Stealth Control waarmee ik Traktor fijn kan aansturen. Een heerlijke manier om met muziek om te gaan. Dat resulteerde in de volgende mix die is opgedragen aan een vriend die steevast klaagt dat ik net een track toevoeg -vocale acrobatiek, avant-garde gepiep- die hem op de zenuwen werkt (klopt). Deze mix bestaat dus voor een keer alleen maar uit krakers. Is uiteindelijk de stijl die ik het liefst hoor als ik zelf naar een feest ga: veel acid house, beetje vreemde bas-tracks, geen broe-haa vocalen, niet te langzaam, niet te snel.


woensdag 11 februari 2015

Giorgio spreekt

Leuk interview met Giorgio Moroder. Ben wel benieuwd of die soundtrack waar hij het over heeft wat wordt. Van de twee tracks die hij sinds Random Access Memories heeft gemaakt vond ik '74 is the new 24' (zie hieronder) zeer acceptabel, die samenwerking met Kylie niet zo (par for the course, zoals de hele Moroder discografie.) En ook Moroder vraagt zich af hoe verder met muziek:

Forever looking for fresh ideas, the producer reluctantly admits that technology has adapted to such profound levels that songwriters must look for the 'new' in the music itself. “Everybody's asking me: did you find something for the future? Unfortunately, I have no idea. The thing right now is that the sounds you get in the computers are so good and so many that it's almost impossible to find something which is new. So I think if there's anything new it has to be musical. 'I Feel Love' was a sound, while in this case I don't think you can create new sounds because there are so many. The music has to be new.”

maandag 9 februari 2015

Herlezen: Ocean of Sound



Ik was voor mijn nieuwste albumkritiek (Slow Motion van J Majik) op zoek naar een interessante ingang en kwam al associërend bij Ocean of Sound van David Toop terecht. Destijds (1995) een cruciaal boek waarmee het schrijven over nieuwe muziek een geweldige stimulans kreeg. Ik bladerde er op goed geluk door en kwam zo op een interview met Ralf Hütter dat ik helemaal vergeten was (Toop laat hem een Thaise coverversie van 'The Model' horen die op de vriendelijke goedkeuring van Hütter kan rekenen). En Toop was er al  deksels vroeg bij, rond Analogue Bubblebath 1, om Aphex Twin te interviewen:

The legend was this: Aphex Twin was a mad inventor from Cornwall who built his own synthesisers. Surfing on sine waves, he would lead a pack of young boffins out of the computer screen glow of their bedrooms into the public domain of clubs, shops and charts, then back in and out of more bedrooms in a feedback loop of infinite dimensions. So far, all true.

Ga het weer eens compleet herlezen. Sindsdien heb ik zoveel meer muziek gehoord dat sommige connecties helemaal nieuw zullen lijken. Trouwens ook een boek waardoor je weer heel veel andere boeken gaat lezen.

zaterdag 7 februari 2015

Een nieuw soort club?

Dit artikel in DJ Broadcast, 'Higher States: What is the meditative nightclub?', verbaasde me enigszins:
Working in collaboration with creative technology company rehabstudio (rehabstudio.com), Chavez’s aim was to ‘create a highly conceptual interpretation of a futuristic nightclub that comes alive through the phenomenon of biofeedback,’ and so wearing EEG headsets, she guides guests through a meditation session in which their cerebral activity is translated into a mesmerising audio-visual display. She explains, ‘the headset reads brainwaves and, via bluetooth, transmits a custom-coded signal to the audio-visual system. Since the signal’s frequency and strength mirrors the participant’s brainwave activity, the intensity and register of the colour and sound emitted by the system varies as well. As a result, each audio-visual ‘set’ is unique to the person wearing the headset.’ So through considered contemplation and calm focus, one person is able to transform the experience of everyone else, or as Tim Rodgers of rehabstudio puts it, ‘control the club with their minds’.
Al was het omdat ik in de De Toekomst Hervonden in deze richting speculeer wanneer ik probeer na te denken over een alternatief voor het rigide ritueel van de club en het dansfeest. Het bovenstaande voorbeeld is wel erg mid-jaren '90 new age-stijl. Wat niet uitmaakt, elke poging is toe te juichen. Ik dacht zelf alleen meer in de richting van een alternatief op de openingsscène van A Clockwork Orange.


woensdag 4 februari 2015

De Toekomst Hervonden: paperback

Nu in boekvorm (binnenkort ook bij bol.com): de tweede editie van De Toekomst Hervonden. Bij 1boek.nl al te bestellen (of bij de sympathieke boekwinkel om de hoek).

Goede timing gezien de nieuwe lading Aphex Twin tracks die sinds gisteren verkrijgbaar zijn. In de wirwar van gedachten die dit heeft opgewekt besefte ik mij opeens hoe de figuur van Aphex Twin eigenlijk door De Toekomst Hervonden waart, terwijl hij maar twee keer wordt genoemd. Met name het hoofdstuk 1993: De Toekomst Is Onaf waar ik het over een vertakking van techno heb, komt nu in een ander licht te staan:

Maar er bestaat een andere vorm van techno. Techno dat het dictaat van de dansvloer loslaat. Hier zijn verschillende namen voor verzonnen die nooit helemaal, en dat is wellicht al een goed teken, juist aanvoelden en geaccepteerd werden: ambient techno, intelligent dance music (IDM), electronic listening music. Wat deze muziek van zeer diverse artiesten verbindt is dat het, zoals de meest radicale tracks van Kraftwerk (‘Numbers’) of Model 500 (‘No Ufo’s’), niet retro klinkt. Het is muziek die een inherente toekomstigheid bezit. Hierdoor krijgt het de vorm van een vertakking die parallel is gaan lopen aan andere trends in muziek, maar enigszins vergeten raakte nadat de schijnwerper van de media-aandacht zich op nieuwere genres is gaan richten.
En inderdaad, de Soundcloud uploads zijn de "Grote Plaat", maar dan in een nieuwe, radicale vorm die probeert te breken met de conventionele manier van muziek uitbrengen.

Voorbij muziek: een universele vorm

Jeff Mills is weer bezig aan een ronde interviews. Nu moet ik eerlijk bekennen dat Mills af en toe niet te volgen is, maar tegelijkertijd is hij altijd goed voor een aantal intrigerende ideeën, zoals:

Can you see a point when music will die out as a form of entertainment?
Jeff Mills: Yes. Clearly actually. I think that in the future, all art forms will merge into one single "thing". In that universal form will be all the devices that will entice and affect our senses in the way we wish to be enlightened. "Music" is the device in which we use to feel and learn about someone else, some other place, a different perspective on a known subject, but as a musician I realize that the process doesn't work very well.
Too much important information gets missed in translations. Either from what the artist thinks to what he does on the instrument or when the audience hears it when the artist or DJ plays it. People aren't getting the most they can get out of music. In time, someone will create something which will allow complete thoughts to complete actions to 100% comprehension without any loss in the translation. It won't be called music.